SKWER POETÓW BIBLIOTEKI NORWIDA

24 września 2021 r. (w 200. urodziny Cypriana Norwida) przed budynkiem głównym Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Cypriana Norwida w Zielonej Górze uroczyście otwarto Skwer Poetów.  

Tuż obok ławeczki Norwida swoje miejsce znalazły tam ławeczki lubuskich twórców: 

MIECZYSŁAW JAN WARSZAWSKI (6.08.1950 - 2.05.2015)

Poeta, prozaik. Urodził się w Laskach Odrzańskich koło Zielonej Góry. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Zielonej Górze. Pracował m. in. jako magazynier, referent administracyjny, zaopatrzeniowiec, a później przebywał na rencie. Debiutował wierszem na łamach „Nadodrza” w 1967 r. Jego wiersze tłumaczono na język niderlandzki i niemiecki. Otrzymał Nagrodę Twórczą Młodych „Zielone Grono” (1981), Lubuską Nagrodę Kulturalną (1987), Lubuski Wawrzyn Literacki (1996, 2003), Lubuskiego Czarta Kulturalnego (1995), Nagrodę Kulturalną Prezydenta Zielonej Góry (1996, 2008) i Winiarkę (1998). Należał do Koła Młodych Pisarzy przy ZO ZLP (1970-1974), Klubu Początkujących Literatów przy ZLP (1975-78), Koła Młodych Pisarzy przy ZLP i LTK (1978-1980), Koła Młodych Twórców przy LTK (1980-81) i Związku Twórczego Pisarzy Polskich (1991-1993) w Zielonej Górze. Był członkiem Związku Literatów Polskich. Wydał kilkanaście zbiorów wierszy, m.in. "Otwarcie żył" (1976), "W otwarte karty" (1978), "Poranne wygnania" (1981), "Odwieczne" (1986), "Cztery ściany bezdomności" (1995), "Gość samego siebie" (1996), "Na przekór żywiołom" (1997), "Dziennik poetycki (1998), We własnej skórze (1998), Przyziemność (2002), Zaledwie niczyj (2002), Odrzańskie (2005), Umiejscowienia (2007), Persona non grata (2009) i Zamieszkałość (2009) oraz zbiory opowiadań Codzienna podróż pociągiem" (1986) i "Bezrobotny Syzyf" (1997). Mieszkał w Laskach Odrzańskich. Zmarł 2 maja 2015 r. w Zielonej Górze. 

MICHAŁ KAZIÓW (13.09.1925 - 6.08.2001)

Pisarz, publicysta, dziennikarz radiowy, aktywny działacz Polskiego Związku Niewidomych. W 1945 r. we Wrocławiu, na skutek wybuchu miny, stracił wzrok i obie ręce, cudem ocalał. Ukończył liceum ogólnokształcące w Poznaniu, polonistykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, a następnie napisał i obronił pracę doktorską. Debiutował recenzjami w 1952 r. ogłaszanymi w „Radiu i Świecie”. Jako pierwszy na świecie nauczył się czytać pismo brajlowskie górną wargą. W latach 1954-1955 prowadził w Bogaczowie amatorski zespół teatralny. Jego praca doktorska "O dziele radiowym" ukazała się drukiem w Ossolineum w 1973 r. Napisał kilkanaście powieści, zbiorów opowiadań i opracowań naukowych oraz około tysiąca artykułów (szkice i recenzje radiowe, eseje i felietony społeczno-religijne, artykuły dotyczące niepełnosprawnych i ociemniałych). Za zbiór opowiadań "Piętna miłości" otrzymał Lubuski Wawrzyn Literacki 1996. Należał do Koła Młodych Pisarzy przy ZO ZLP w Zielonej Górze i Polsko-Niemieckiego Stowarzyszenia Pisarzy Regionu Nadodrza. Był członkiem Związku Literatów Polskich w latach 1974-1992, od 1992 r. należał do poznańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Redagował czasopisma dla ociemniałych, współpracował z Polskim Radiem i czasopismami („Gazeta Zielonogórska", „Gazeta Lubuska"). Był redaktorem naczelnym periodyku „Niewidomy Masażysta”. Publikował na łamach czasopism: „Pochodnia", „Radio i Telewizja”, „Aspekty", „Zielonogórska Gazeta Nowa", „Zielonogórski Informator Kulturalny". Był znawcą sztuki radiowej, a szczególnie radiowego teatru wyobraźni. Jako pierwszy w kraju stworzył definicję oryginalnego słuchowiska radiowego, uznając je za odrębny gatunek literacki. 

JANUSZ KONIUSZ (1.02.1934 - 29.03.2017)

Poeta, prozaik, dramaturg, publicysta, współorganizator życia literackiego na Ziemi Lubuskiej. Urodził się w rodzinie górniczej w Sosnowcu-Niwce. Studia polonistyczne ukończył na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Osiadł w Zielonej Górze, gdzie mieszkał i pracował do końca życia. W 1957 r. utworzono Lubuskie Towarzystwo Kultury, którego był współzałożycielem i długoletnim sekretarzem. LTK wydawało czasopismo „Nadodrze”, którego był współorganizatorem, kierownikiem literackim, redaktorem naczelnym. Od 1961 r. był członkiem Związku Literatów Polskich. Literacko debiutował na Śląsku jeszcze jako uczeń szkoły średniej. Pierwszy arkusz poetycki Tempo krążenia wydał w 1958 r. Opublikował kilkanaście tomików poezji. Jest autorem kilku zbiorów opowiadań, słuchowisk radiowych i spektaklu telewizyjnego. W dwóch tomikach wspomnień "Kamień z serca" i "Wiązania pamięci" powrócił do swoich kontaktów ze znanymi osobistościami polskiej literatury (m.in. Broniewskim, Przybosiem, Ważykiem, Wańkowiczem, Szymborską). Był redaktorem kilkudziesięciu zbiorów i antologii: pamiętników, wspomnień, reportaży, wierszy i opowiadań młodych autorów. Jego utwory poetyckie i opowiadania zostały przetłumaczone m.in. na język: rosyjski, niemiecki, rumuński, czeski, niderlandzki i szwedzki. Działał na rzecz osób niepełnosprawnych, redagując dwumiesięcznik Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem „Serce i Troska”. Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in.: Lubuska Nagroda Kulturalna (1957, 1978), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1960), Nagroda Kulturalna Prezydenta Zielonej Góry (1980, 2009), Lubuski Wawrzyn Literacki (1995, 2008), Gloria Artis (2011), Lubuska Nagroda Literacka ZLP (2013), Honorowy Obywatel Zielonej Góry (2004), Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w dziedzinie literatury (2011). 

ANNA TOKARSKA (17.02.1936 - 28.10.2013

Poetka, animatorka życia kulturalno-literackiego w Zielonej Górze. Ukończyła polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze. Pracowała m.in. jako sekretarz rektora WSP i kierownik literacki Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze, była również współredaktorem „Zielonogórskiego Informatora Kulturalnego”, „Almanachu Teatru Lubuskiego” (od 1994) i „Zeszytów Teatralnych” (od 1995 r.). Debiutowała wierszem w 1964 r. w „Nadodrzu”. Jej utwory tłumaczono na język niemiecki, niderlandzki. W 2002 r. otrzymała Lubuski Wawrzyn Literacki. Należała do Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy, Koła Młodych Pisarzy przy ZO ZLP (1970-1974) i Klubu Początkujących Literatów przy ZLP w Zielonej Górze (1975-78). W latach 1976-1981 należała do Związku Literatów Polskich. Zawodowo i prywatnie związana z Zieloną Górą. Wydała 6 tomików wierszy: "Portret z ptakiem" (1968), "Monologi o niepamięci" (1970), "Zapis wędrowny" (1975), "Ból pozornie za duży" (1976), "Moje wiersze posiwiały" (1997) i "W białym mieszka anioł" (2001). Zmarła 28 października 2013 r. w Zielonej Górze. 

ANDRZEJ KRZYSZTOF WAŚKIEWICZ (22.06.1941 - 11.07.2012)

Poeta, krytyk literacki, prozaik, publicysta, edytor. Urodził się 22 czerwca 1941 r. w Warszawie. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Szprotawie, następnie Studium Bibliotekarskie w Jarocinie. W 1961 r. debiutował jako poeta na łamach tygodnika „Zarzewie”. W 1970 ukończył Filologię Polską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował m.in. jako bibliotekarz w WiMBP im. Norwida w Zielonej Górze, dziennikarz „Gazety Chłopskiej” w Zielonej Górze, redaktor dwutygodnika „Nadodrze”, następnie - Młodzieżowej Agencji Wydawniczej w Warszawie. W 1979 wyjechał do Gdańska, gdzie był redaktorem naczelnym „Gdańskiego Rocznika Kulturalnego”, „Orientacji”, „Integracji”, „Punktu”, „Autografu”. Pierwszy tom poetycki wydał w 1963 r. (Wstępowanie), pierwszą książkę w 1973 (Rygor i marzenie. Szkice o poetach trzech awangard). Członek ZLP od 1968. Autor ponad 30 książek, m.in.: "Próba uzasadnienia" (1970), "Bezimienna nadzieja" (1980), "Mirbad 7" (1991), "Sekwencje i inne doświadczenia dawne i nowe" (2005), "Formy obecności „nieobecnego pokolenia”" (1978), "Modele i formuła. Szkice o młodej poezji lat sześćdziesiątych" (1978), "Ósma dekada. O świadomości poetyckiej „nowych roczników”" (1982), "W kręgu „Zwrotnicy”. Studia i szkice z dziejów krakowskiej Awangardy" (1983), "W kręgu futuryzmu i awangardy. Studia i szkice" (2003). Opracował m.in. wydania utworów Jerzego Brzękowskiego, Tadeusza Peipera, Lecha Piwowara, Anatola Sterna, publikacje dokumentujące życie kulturalne i literackie (np. Czasopisma studenckie w Polsce 1945-1976 (1978)). Związany z Orientacją Poetycką „Hybrydy”. Inspirator ruchu młodoliterackiego. Laureat wielu nagród (m.in. Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury i Sztuki, nagrody im. Jarosława Iwaszkiewicza za całokształt dorobku twórczego w dziedzinie poezji i krytyki literackiej (2007). Zmarł 11 lipca 2012 roku w Gdańsku. 

TYSIĄCE KSIĄŻEK

DO WYPOŻYCZENIA OD RĘKI