W ostatni czwartek września na spotkaniu DKK omawiana była książka Małgorzaty Czyńskiej Berezowska. Nagość dla wszystkich. Opinie na temat książki były podzielone, ale ogólnie podobała się i polecamy ją ze względu na samą bohaterkę.
Napisania recenzji podjęła się pani Elżbieta Herbik:
Choć nie przepadam za biografiami, ta mnie urzekła. Odebrałam Maję Berezowską jako wolną kobietę, wolnego człowieka. A żyła w czasach, gdy z tą wolnością było różnie. Autorka biografii ukazuje ją jako wielką artystkę, osobę o ogromnym dorobku artystycznym. Lubiła malować sceny erotyczne, miłosne i przez to uznawano ją w Polsce za skandalistkę zarówno w okresie międzywojennym, jak i powojennym. A w Polsce nic się nie zmieniło, dalej jesteśmy krajem, w którym seksualność to temat tabu nie tylko w sztuce i literaturze, ale i życiu codziennym. Smutna ta nasza Polska rzeczywistość. Artystka żyła w ciekawych i trudnych czasach, ale nawet najczarniejszy okres II wojny światowej i pobyt w obozie Ravensbrück nie spowodował przerwy w rysowaniu. Była osobą niezwykle otwartą, uwielbiała spotkania towarzyskie. Otaczała się osobami o pięknych wnętrzach, artystami. Uwielbiała piękne przedmioty. Jej dom, nawet powojenne mieszkanie, pełne było pięknych bibelotów. Uwielbiała kwiaty. One dawały jej wytchnienie i były natchnieniem w jej twórczości.
Książka niezwykle interesująca, takie przypomnienie trochę z literatury, trochę z historii. Szkoda, że stosunkowo mało w niej zdjęć rysunków i obrazów. Ale zachęciła mnie do poszukiwań twórczości M. Berezowskiej w Internecie.
