Tytuły i okładki książek, które ostatnio wypożyczyłyśmy, zachęciły nas do czytania, a były to „Proszę, pokochaj mnie, mamo!” i „Proszę, pokochaj mnie, tato!” autorstwa Marty Maciejewskiej. 19 listopada 2024 roku w Bibliotece w Starym Strączu dyskutowałyśmy na temat wymienionych wyżej tytułów.

Naszym zdaniem, pierwsza lektura, pokazuje historię fikcyjną, lecz w dużej mierze prawdopodobną. Główna bohaterka u progu dorosłości, została skrzywdzona w bardzo dotkliwy sposób. A ponadto spotkała się z szykanami i drwinami najbliższego środowiska. Popełniała wiele błędów, ale wsparcie przychylnych jej osób i fachowa opieka, z której z wielkim opóźnieniem skorzystała, pomogły jej otrząsnąć się i rozwiązać problemy. Uważamy, że obie te książki są przestrogą. Przestrogą dla młodych kobiet, które łatwowiernie wiążą się z bezwzględnymi i pozbawionymi wyższych uczuć mężczyznami. Drugi tytuł, to dalsze losy głównej bohaterki, ale uważamy, że są mniej wiarygodne, ponieważ następuje tu tak ogromna kumulacja negatywnych zdarzeń, że trudno w to wszystko uwierzyć. Język literacki dobry, czytało się dość gładko z przerwami na refleksje i przemyślenia.

Polecamy szczególnie młodszemu pokoleniu.

DKK Stare Strącze  -  Krystyna Kalisz

Książkę pt. „Gorączka o świcie” napisał węgierski reżyser i autor powieści – Peter Gardos. Na spotkaniu 17 września 2024 roku w bibliotece w Starym Strączu miałyśmy przyjemność dyskutowania o tej ciekawej, naszym zdaniem, lekturze napisanej językiem prostym i łatwym w odbiorze.

Pisarz opowiedział nam prawdziwą historię swoich rodziców, którzy po pobycie w obozach koncentracyjnych leczyli swoje dusze i ciała w szpitalach w Szwecji. Jak słusznie jedna z koleżanek zauważyła, że zafundowano im zimną Szwecję, a nie jakiś ciepły śródziemnomorski kraj.

Główny bohater Miklos zapada na ciężką chorobę i zdaniem lekarzy, zostaje mu pół roku życia. Ma bardzo mało czasu,  a chce zdążyć poznać kobietę, z którą zamierza się ożenić. Poprzez napisanie 117 listów o tej samej treści do Węgierek przebywających, jak on, w szwedzkich szpitalach, udaje mu się nawiązać bliższą znajomość z jedną z nich.

Warto przeczytać tę książkę. Polecamy.

                                                                                          DKK Stare Strącze  -  Krystyna Kalisz

Na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dnia 15 października w Bibliotece w Starym Strączu dyskutowałyśmy na temat zbioru opowiadań pt. „Zanim wystygnie kawa”, którą napisał Toshikazu Kawaguchi.

Pierwszy raz miałyśmy do czynienia z literaturą japońską. Zdania na temat książki były różne. Trudno było określić, czy jest to książka psychologiczna czy science fiction. W trakcie czytania odnosiłyśmy wrażenie, że mamy do czynienia ze scenariuszem sztuki teatralnej, której akcja toczy się w tokijskiej kawiarni. Książka wymagała dużego skupienia, ponieważ japońskie imiona i nazwiska były trudne do zapamiętania.

Pomimo to uznałyśmy, że autor przedstawił kilka bardzo ciekawych i wzruszających ludzkich historii prostym i rzeczowym stylem a podróże w przeszłość, aby spotkać się z wybranymi osobami, porozmawiać i wyjaśnić to, co zostało nie wyjaśnione oraz zdążyć wrócić zanim wystygnie kawa, uważałyśmy za bardzo dobry zamysł literacki. Bohaterowie opowiadań mogli dużo stracić, ale ogromne pragnienie spotkania się z bliskimi pozwoliło na pokonanie lęku. A więc, jeśli czegoś bardzo pragniemy, warto podejmować każde ryzyko.

POLECAMY!

Krystyna Kalisz - DKK Stare Strącze

W sierpniu czytałyśmy książkę Wendy Welch pt. „Księgarenka w Big Stone Gap”. Autorka opisuje w niej własne życie i jej kochającego męża oraz ich drogę do realizacji marzenia życiowego, jakim było otwarcie własnej księgarni z używanymi książkami. Po drodze przeżyli wiele niepowodzeń, ale wielka miłość do książek, determinacja, niesamowita kreatywność i wspólna pasja pomogły im w realizacji przedsięwzięcia.

Powieść, o której dyskutowałyśmy w bibliotece w Starym Strączu dnia 6 sierpnia, nie wszystkim się podobała, ponieważ praktycznie była pozbawiona akcji. Wiele razy autorka powtarzała te same kwestie, a do tego wydana była bardzo małą czcionką. Z tego względu nie wszyscy mogli i chcieli ją przeczytać. Padło nawet określenie, że to dziwna książka.

Jednak kilka osób uznało tę książkę za wartościową lekturę, ponieważ wypływa z niej wiele mądrości życiowych. Pokazuje, że warto dążyć do realizacji własnych zamierzeń, własnego pomysłu na życie, jeśli się bardzo tego chce. Należy podążać za radością, bo to stanowi sens życia. Zadowolony umysł to ukryty skarb. Ale też autorka mówi nam o tym, że pewne cele lepiej jest realizować w towarzystwie serdecznych przyjaciół lub w obrębie społeczności.

Warto przeczytać. Polecamy!

DKK Stare Strącze  - Krystyna Kalisz