Anna Karpińska „Nie zabijaj tej miłości”
Anna i Barbara to bohaterki tej powieści , obydwie są w idealnych na pozór związkach Anna, dr filologii polskiej prowadzi ustabilizowane życie naukowca. Jej mężem jest Tomasz, udziałowiec w rodzinnej kancelarii notarialnej . Barbara jest pielęgniarką w sanatorium, żoną Marka, żołnierza dwukrotnie będącego na misji w Afganistanie, i matką Piotrusia. Samotnie zmaga się z trudami codziennego życia, ciągłymi przeprowadzkami i wieczną nieobecnością męża, konfliktem z ojcem. Do jej kłopotów dołącza choroba ciocia, która udziela pomocy Barbarze, gdy ta się uczyła. Czara goryczy przelewa się , gdy odkrywa niewierność męża. To popycha ją do zmian w życiu i bliższe kontakty z kolegą z pracy. Druga bohaterka, żona Tomasza uświadamia sobie, że żyje zgodnie z wymaganiami męża i pod jego dyktando. Okazuje się, że Tomasz to człowiek o wielu twarzach, zależy mu na potomku, który przejmie kancelarię. Aby osiągnąć cel zdolny jest do dość dziwnego zachowania się i ustępstwa na rzecz żony. Ze spłodzeniem syna nie spieszyło się Tomaszowi do momentu aż babcia Jadwiga obiecała w spadku wille. Tomasz bardzo nie lubi Jacka brata Anny, lekceważył go i bardzo krytycznie wypowiadał się o jego żołnierskim fachu. Anna dobrze dogadywała się z teściami, a jego siostrę Lilkę lubiła i się z nią rozumiała.
W miarę upływu czasu obie kobiety zdają sobie sprawę że nie są szczęśliwe w związkach i każda na swój sposób próbuje wyjść z impasu. Pomocną dłoń podaje miłość . O ile Barbarze udaje się ułożyć sobie życie z Wojtkiem u boku, to Anna zostaje sama z Jeremiaszem, synem Marka, który zginął na ostatnim patrolu. Brat,matka i Witold próbują jej pomoc, al ona musi sama przeżyć swoją stratę. Kiedy spędza z synem, bardzo podobnym do Marka, czas na plaży, zauważa Barbarę z partnerem Wojtkiem, synem Piotrusiem i i kilkumiesięcznym malcem. Szli plażą trzymając się za ręce.
/Małgorzata Krumpolc, DKK Brzeźnica/