W lutym 2024 r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dorosłych w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Lucindy Riley „Dom orchidei”.

Poruszający, wielowątkowy debiut jednej z najbardziej znanych autorek na świecie.

Dwie rodziny, których losy zostały ze sobą połączone przez tajemnicę sprzed lat…

Julia Forrester, znana pianistka, wychowała się w miejscu wolnym od trosk – w Wharton Park, pięknej rezydencji na angielskiej prowincji. Pod czułą ręką jej dziadka, ogrodnika, wspaniałe kwiaty ogrodów Wharton bujnie rozkwitały, przynosząc sławę całej posiadłości.

Kiedy więc dorosła Julia musi zmierzyć się z życiową tragedią, postanawia wrócić do spokojnej krainy dzieciństwa. Ale na miejscu zastaje ruinę…

Obecnym dziedzicem rezydencji jest Kit Crawford, który planuje jak najszybciej ją sprzedać. Podczas zarządzonych przez niego prac remontowych robotnicy odnajdują pamiętnik z II wojny światowej, napisany przez syna ówczesnego właściciela majątku. Dzięki niemu Julia i Kit przenoszą się w czasie, do świata Olivii i Harry’ego Crawfordów, i dowiadują o nieszczęśliwej miłości angielskiego arystokraty. Z opowieści babki Julii, niegdyś pokojówki w Wharton Park, wyłania się bolesna historia oparta na zdradzie, kłamstwie i cierpieniu, które na zawsze połączyły losy dwóch rodzin.

Jeżeli ktoś poznał styl autorki w tej książce nie znajdzie nowych pomysłów na fabułę. Dostajemy dwuczasową fabułę. Retrospekcję, powroty do przeszłości, tajemnice rodzinne. I znów bohaterowie wywodzą się z zamożnych, sytuowanych społecznie i finansowo rodzin. Zakończenie idylliczne. Cukierkowość wymieszana z tkliwością. Jednak czyta się płynnie i wdraża się w losy bohaterów i ich emocje. Mimo wszystko polecamy.

Moderator

Barbara Przeździęk

W styczniu 2024 r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dzieci w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Roksany Jędrzejewskiej – Wróbel „Dziwożona”.

Małe mieszkanki pięknego, jasnego Domu dla Dziewczynek słodko uśmiechają się od rana do wieczora – posłuszne i dobrze ułożone. Myśli o wolności nawet nie przychodzą im do głowy, szczególnie że dyrektor Wiktoria Blum nieustannie karmi je opowieściami o strasznych dziwożonach... Tylko Madzia, która wciąż zadaje sobie wiele pytań, pewnego wieczoru zdobywa się na odwagę i – wbrew zakazom – podchodzi do okna, by popatrzeć na księżyc w pełni. Wie, że grozi to uprowadzeniem przez dziwożonę, ale ciekawość świata jest większa niż lęk... Potem wszystko toczy się jak w opowieściach pani Blum – a jednak dziewczynka jest szczęśliwa. Bo wolność daje szczęście.

Madzia nie chce być już słodką dziewczynką z „fermy certyfikowanej”. Chce być sobą – której śmiech jest prawdziwy jak ona sama. I chce, by jej koleżanki odważyły się być SZCZĘŚLIWE, BO WOLNE. Polecamy!

Moderator Barbara Przeździęk

W styczniu 2024 r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dorosłych w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Magdaleny Witkiewicz „Córka generała”.

„Kiedy dzieje się coś złego, trzeba dać sobie chwilę na cierpienie, a później dumnie podnieść głowę i ruszyć do przodu.”

Przepiękna, nastrojowa powieść poruszająca serce i umysł. Akcja dzieje się w okresie przedwojennym, wojennym i powojennym w Gdańsku, zamieszkałym przez Polaków, Niemców i Żydów. Historia tego miasta przechodzącego raz w ręce Polaków, a raz Niemców. Nagonka na ludność żydowską, nasilanie nazizmu, wywózka Polaków, a później Niemców.
Jest to historia czwórki przyjaciół, o której dowiadujemy się z pamiętnika jednej z bohaterek i opowieści pozostałych. Elise córka niemieckiego generała zakochuje się z wzajemnością w Polaku Andrzeju. Poznali się na studiach. Ich miłość z każdym dniem stawała się silniejsza. Nie zdawali sobie sprawy, że ich związek nie ma przyszłości, naraża ich na niebezpieczeństwo, zwłaszcza w obliczu zbliżającej się wojny.

Generał był przesiąknięty ideą narodową i był gorącym zwolennikiem Hitlera. Rodzice Elise prowadzili bogate życie towarzyskie, a przyjęcia organizowane przez matkę były szeroko znane w kraju i za granicą. W domu panowała miłość i szczęście. Dziewczyna była rozdarta. Zawsze posłuszna ojcu, wpatrzona w niego jak w obrazek, a z drugiej strony gorące uczucie do wroga. Chowana pod kloszem z upływem czasu otwiera oczy na nowy świat, na to co się dzieje w polityce. Jak zmieniają się nastroje mieszkańców miasta. Dążenia Niemców do przejęcia Gdańska. Było to zupełnie coś innego z czym spotkała się w domu. Po latach zrozumiała, że nie wszystko było takie jak postrzegała jako dziecko. Na długi czas była zmuszona do opuszczenia swojego ukochanego miasta, by powrócić do Gdańska jako babcia i spotkać swoją przyjaciółkę i dowiedzieć się jak potoczyły się losy pozostałej trójki.

Andrzej patrzył z optymizmem w przyszłość z nadzieją, że wszystko się ułoży. Kochał Polskę i kochał dziewczynę, która była z wrogiego obozu. Był rozdarty. Jego przyjaciele początkowo nie akceptowali jego dziewczyny, lecz z czasem zdołali ją zaakceptować i polubić. Życie zgotowało mu najgorszy los z wszystkich przyjaciół. Tracił wszystkich, których kochał.

Halina i Józef znali się od dziecka. Wiedzieli, że są sobie przeznaczeni, więc szybko się pobrali. Jednak szczęściem długo się nie nacieszyli.
Bohaterowie przyzwyczajali się do wojennej rzeczywistości. Radzili sobie z problemami. Choć żyli w ciągłym napięciu, nadzieja na poprawę przyszłości ich nie opuszczała. Przekonujemy się jak ważne było wsparcie, życzliwość, poświęcenie i pomoc drugiemu w tych czasach.

To także powieść o tym, że nie każdy wróg jest złym człowiekiem. Ludzi trzeba szanować, wspierać, okazywać dobro niezależnie od narodowości, poglądów i wiary. Dobra karma zawsze wraca.
„Czasem, by przeżyć, trzeba robić rzeczy, których w innych okolicznościach robić nie wypada.”

Moderator

Barbara Przeździęk

W grudniu 2023 r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dzieci w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Jorga Muhle „Jak włosy taty wyrwały się w świat”.

Włosy taty mają dość "grzebienia taty" i tkwienia bezczynnie na jego głowie. Koniec z rwaniem włosów z głowy w chwili zwątpienia, koniec stawania dębem ze strachu. Pewnego dnia pragną wyrwać się i przeżyć przygody. I choć poznają świat pierwszy raz, to są niesamowicie sprytne. Odwiedzają tyle miejsc i tak dobrze się maskują, że biedy tata pożytkuje całą swoją energię i pomysły na to, by je dogonić. Prosi, błaga, krzyczy, a nawet im grozi. One jak na skrzydłach unoszą się i zmieniają co rusz swoje miejsce. Tak, że ich los wisi nie raz na włosku. Co jakiś czas tata jest o włos od nich, ale zawsze brakuje troszeczkę by je dorwać i przywołać z powrotem. Łazienka, trawnik przed domem, restauracja, piekarnia, pralnia, krawiec, zoo, w końcu nawet kanalizacja i rzeka, Puszcza Białowłoska, Kosmyk Panamski... Gdzie one nie docierają! ile mają do opowiedzenia! Tacie nie pozostaje nic innego jak przyzwyczaić się do swojej łysej głowy. Bo włosy świetnie kamuflują się w trawniku, sierści zwierząt, kolcach kaktusa, a nawet pożywnej zupce czy ciepłej bułeczce.

„Jak włosy taty wyrwały się w świat” to bardzo lekka i przyjemna książka, która bardzo nam się podobała. Rozbawiła nas do łez, bo taka właśnie jest ta opowieść. Zabawna, lekka i w pewnym stopniu angażująca czytelnika – w końcu przez całą jej długość zastanawia się on, co też takiego dzieje się aktualnie z włosami taty. Polecamy bardzo.

Moderator Barbara Przeździęk