W lutym 2023 r .spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dzieci w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Ewy Nowak „Jagna i ekowyzwania”.

 Jagna-tytułowa bohaterka to przebojowa, 10-letnia dziewczynka, pełna dobroci i nietuzinkowych pomysłów. Na łamach książki poznajemy także jej rodzinę: mamę-która ciągle jest „zalatana”, tatę-popularnego położnika, dziadka Fredka-z wielką charyzmą, Bartka, ciocię i wujka oraz najbliższe otoczenie: wychowawcę-Pana Burzę i przyjaciela z klasy Tymka. Każda opowieść jest okraszona tematyką ekologii. Pan Burza jest prawdziwym eko-freakiem! Dodatkowo jest pedagogiem z pasją, mądrym i szanującym dzieci. Lektura dostarcza wielu ciekawostek z zakresu ekologii. Ponadto ukazuje życie typowej rodziny, która oprócz radości, boryka się z różnymi problemami codziennego dnia. Ewa Nowak porusza także wiele innych ważnych tematów, takich jak chociażby: adopcja i Dom Dziecka, schronisko dla zwierząt, tolerancja i szacunek czy recykling.
Jagnę można polubić za jej bezkompromisowość, poczucie humoru oraz wielką wrażliwość! Czytając tę książkę będziecie jednocześnie śmiać się i płakać! Ekologia-to temat bardzo popularny, jednak tu ukazano go w sposób niezwykle zrównoważony. Autorka opisała działania ekologiczne w konkretnym i praktycznym działaniu, np.: szycie ekotoreb, zbieranie śmieci, ograniczanie zużycia wody czy przez składanie ekozobowiązań.
I te teksty Jagny! Mistrzostwo!
„To głupie, że imiona są jak toalety: jedne dla dziewczynek, drugie tylko dla chłopców”.
I pamiętaj „Bądź eko, a zajdziesz daleko”! Polecamy!

Moderator

Barbara Przeździęk

W styczniu 2023 r. spotkaliśmy się w Dyskusyjnym Klubie Książki dla dorosłych w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy, aby porozmawiać o książce Kristin Harmel „Jeszcze jeden dzień”.

Gdyby miało się okazać, że dzisiejszy dzień ma być ostatnim dniem Waszego życia to czy chcielibyście przeżyć go od nowa, tak aby przygotować się do nieuchronnej śmierci? Czy gdybyście mogli zmienić bieg pewnych zdarzeń pokusilibyście się o to, aby z czystym sumieniem opuścić ziemski padół? Taką szansę zyskuje Jill – pielęgniarka na oddziale onkologii dziecięcej szpitala w Atlancie, która dowiaduje się, że zostało jej kilka dni życia, gdyż złośliwy nowotwór pustoszy jej organizm. Szok spowodowany diagnozą i towarzyszące temu dramatyczne uczucia sprawiają jednak, że nieoczekiwanie pocieszenie przychodzi z najmniej spodziewanego źródła. Dziesięcioletni Logan staje się powiernikiem tragicznej wiadomości, a jednocześnie niespodziewaną szansą na podjęcie próby pozamykania pootwieranych kwestii i zadośćuczynienia problemom innych. A wszystko to za sprawą pewnego magicznego drzewa, które pozwala przeżyć ten jeden, jedyny ostatni dzień życia.
Mimo swej niewielkiej objętości trudno przejść obojętnie obok tej książki. Jest to wzruszająca opowieść o nadziei i sile miłości, o bezinteresowności i potędze przyjaźni, a wreszcie o konieczności zwrócenia uwagi na to co w życiu istotne, zanim okaże się, że nie będzie już czasu na jakiekolwiek refleksje. Autorka porusza trudny temat nieuleczalnej choroby i przygotowanie się na odejście, śmierć. W niemal baśniowy sposób przedstawia jak przygotować się na to co nieuniknione i jak uwolnić się od strachu przed śmiercią. Magicznie otrzymane dodatkowe dni mają pomóc nam w pogodzeniu się z bliskimi, w spełnieniu marzeń, zamknięciu doczesnych spraw. Ale nie takiego zakończenia się spodziewałyśmy. Jeśli zatem lubicie książki z odrobiną magii w tle, dacie się ponieść fantazji autorki i pozwolicie się zabrać w wykreowany przez nią świat, w którym wszystko może się zdarzyć, to polecamy Wam tę nieoczywistą lekturę.

/Moderator Barbara Przeździęk/

W styczniu 2023 r. spotkaliśmy się w Dyskusyjnym Klubu Książki dla dzieci w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy, aby porozmawiać o książce Ivy Prochazkovej „Nawet myszy idą do nieba”.

Głównymi bohaterami książki są myszka Czmyszka i lis Rudolf. Zagorzali wrogowie w tragiczny sposób giną i spotykają się po drugiej stronie, gdzie nikt na nikogo nie poluje, nikt nie jest głodny ani nie czuje potrzeby zdobywania pożywienia. W świecie pozaziemskim panują luźne zasady, a jednak wszystko jest zorganizowane. Początkowo Czmyszka czuje się tam wspaniale – posiada umiejętności, o których na ziemi nawet nie śniła, spotyka dawno zmarłych krewnych oraz zaprzyjaźnia się z innymi zwierzętami oraz, ku swojemu zdziwieniu odkrywa, iż jej dotychczasowy wróg jest całkiem miłym, sympatycznym, wrażliwym i spragnionym przyjaźni lisem. Stopniowo zaczyna łączyć ich wyjątkowa więź i kiedy odnajdują się już w zwierzęcym niebie – pojawia się w nich tęsknota za ziemskimi przygodami i codziennością, która odebrana przez śmierć, wydaje im się teraz jeszcze bardziej atrakcyjna.
W zwierzęcym raju nie musi się uczyć, nie ma się czego bać, nie ma na co czekać…w niebie może się tylko bawić. A ileż można się bawić? Wspomnienia utraconego życia są tak emocjonujące, że myszka i lis pragną wrócić na ziemię. Czy im się to uda? I czy pogodzą się z postacią, w jakiej przyjdzie im żyć? I czy niebo jest dobre…ale tylko na chwilę?
Cudowna lektura dla prawdziwych wrażliwców ukazująca, jak ważna w życiu jest przyjaźń i poświęcenie. Branie pod uwagę potrzeb i marzeń drugiego sprawia, że podejmowane decyzje przychodzą z łatwością, a ich konsekwencje nierzadko zaskakują. I, co najważniejsze, w ostatecznym rozrachunku zaskakują pozytywnie.
Opowieść o myszce i lisku to opowieść pełna wrażliwości, ciepła i empatii. Pięknie napisana trafi w gusta najbardziej wymagających czytelników. Wzrusza, zaciekawia, bawi i uczy, że trzeba mieć zawsze oczy otwarte na potrzeby drugiego i chwytać życie pełnymi garściami. Nam się bardzo podobała i szczerze polecamy.

/Moderator Barbara Przeździęk/DKK

W grudniu 2022r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dorosłych w Bibliotece Publicznej w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Szczepana Twardocha „Byk”.

Główny bohater, Robert Mamok, w swoim monologu miota się w arcytrudnym momencie swojego życiu czyli kompromitacji w mediach, skutkującej załamaniem kariery. Ma na sumieniu afery obyczajowe, ukrywa się w domu dziadka, który nie reaguje na opowieść wnuka. Dlaczego, wyjaśni się na końcu.
Emocjonalny, gwałtowny monolog, przerywany rozmowami telefonicznymi, wciąganiem kreski, popijaniem whisky, jest podsumowaniem życia bohatera, według niego całkowicie nieudanego. Wspomina dzieciństwo w patriarchalnej śląskiej rodzinie i jej tajemnice, związane z sytuacją polityczną Polski i Śląska. Po wojnie, przez długie lata, nie wolno było mówić o pobycie dziadka w wojsku niemieckim ani o zgwałceniu ciotki przez radzieckich żołnierzy. Dziadek Paulek Magnor, górnik, sztygar, żelazną ręką rządził w domu. Wnuk podziw łączy z nienawiścią, Opa jest jego sumieniem a jednocześnie, według Roberta, powodem jego stoczenia się na dno.
Bohater użala się nad sobą, obwinia wszystkich o wszystko, totalnie nie radzi sobie z życiem. Wspomaganie używkami nic nie daje, trudno go polubić.
Trochę trudności sprawiło nam zrozumienie śląskiej gwary, ale od czego jest Internet.. Natomiast irytujące i zbędne są wulgaryzmy, szczególnie w tak ogromnej liczbie. Niestety, Szczepan Twardoch, niewątpliwie bardzo utalentowany autor, nie potrafi bez nich pisać.
Ilustracje niezbyt nam się podobały, poza nielicznymi, ale okładka przyciąga wzrok.

Nie zauważyłyśmy tu żadnej głębi psychologicznej, tekst jest tak krótki, że na to nie pozwala. Wynurzenia tytułowego bohatera do szczególnie ciekawych też nie należą.

Inne książki autora są o wiele ciekawsze.