''Aktoreczka'' to najnowsza książka Barbary Wysoczańskiej, którą postanowiłyśmy omówić na jesiennym spotkaniu DKK. Jak zdążyłyśmy zauważyć autorka swoje bohaterki przedstawia jako kobiety silne i bezkompromisowe. W książce fikcja literacka połączona jest z wydarzeniami historycznymi w Polsce i na świecie.  Polski fotograf, Konrad Rogowski, przebywający na emigracji w Nowym Jorku stara się o opublikowanie zdjęć dokumentujących zbrodnie wojenne w Warszawie, ale najważniejszym celem jest odnalezienie nazistowskiego zbrodniarza Rudolfa Schultego. Jedynym tropem dającym szansę namierzenia byłego nazisty jest piękna i sławna hollywoodzka gwiazda Lauren Evans, amerykanka niemieckiego pochodzenia. Splendor skandale i światło fleszy to jest codzienność tego świata, jednak to świat widziany z boku, ponieważ bohaterka boryka się z samotnością i strachem, że ktoś może odkryć jej przeszłość i prawdziwą tożsamość.

Książkę czyta się dobrze, akcja wciąga, poznajemy klimat Nowego Jorku lat 50-tych. Podsumowując- zdania w naszym klubie ponownie były podzielone. Myślę, że to dobrze bo ile osób tyle opinii, które urozmaicają dyskusję. Zachęcamy do przeczytania „Aktoreczki”, na pewno większości czytelniczek się spodoba. Nadmieniam, że Barbara Wysoczańska jest Lubuszanką (ur. w Nowej Soli, obecnie mieszka w Zielonej Górze) i był to jeden z powodów, że sięgnęłyśmy po tę książkę promując przy tym naszych Lubuskich pisarzy .

 Ewa Gryzwald – DKK Gubin

Świetną lekturą na wakacje jest polecana przez nas książka „ Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz według Artura Andrusa. Koneserzy kolejnego dnia”. Jest to rozmowa trójki przyjaciół, pełna anegdot i wspomnień o żyjących i tych co już odeszli artystach, m.in. o Zbigniewie Wodeckim, Wojciechu Młynarskim, Andrzeju Zausze i wielu innych, z którymi spotykali się w ciągu ponad 50-letniej pracy estradowej. Na pytania w niepowtarzalnym stylu Artura Andrusa Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz dowcipnie i inteligentnie udzielają odpowiedzi, przekomarzając się jednocześnie udowadniają, że talent, szacunek dla publiczności, mądre treści piosenek są zawsze doceniane. Szczerość, humor i dystans do siebie sprawiają, że czytając mamy wrażenie jakbyśmy uczestniczyli w tej rozmowie. Pogawędki bohaterów książki o muzyce, życiu codziennym i artystycznym, prowadzone bez zbędnego patosu, za to z wielką kulturą osobistą przypomniały nam ich ponadczasowe przeboje oraz zawsze gustowne kreacje Pani Alicji. Dodatkowym walorem tej niebanalnej biografii wspaniałego duetu Majewska – Korcz są zamieszczone fotografie, które oglądamy z nostalgią.  Polecamy, naprawdę warto przeczytać, a słuchając jednocześnie Ich piosenek mamy gwarantowaną ucztę literacko-muzyczną.

DKK Gubin Ewa Dąbek

Imieniny Anny były okazją do wakacyjnego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki w urokliwym ogrodzie naszej klubowiczki.  Było to spotkanie o tyle ciekawe, że poświęcone jednej  z najlepszych polskich aktorek czyli Annie Seniuk, a dokładniej książce „Nietypowa baba jestem”, która to jest zapisem rozmowy aktorki z  córką, Magdaleną Małecką – Wippich.

Na łamach książki mamy okazję śledzić historie opowiadane przez bohaterkę, w których rodzinne opowieści są przeplatane z zawodowymi.

Razem wędrujemy przez Kraków jej młodości, poznajemy wielu artystów, których to miała szczęście spotkać na swojej drodze.

Kreowana przez media  jako ciepła , troskliwa mamuśka odżegnuje się od tego wizerunku.  Potrafi być stanowcza i bezkompromisowa. 

Artystka wielu talentów, która podczas studiów w Krakowskiej Akademii Teatralnej „nie rokowała z powodu braku temperamentu” jak uważał jednej z uczących ją profesorów. Całym swoim dorobkiem zarówno teatralnym jak i filmowym zaprzecza temu twierdzeniu.

Anna Seniuk znana z powściągliwości, po raz pierwszy szczerze mówi o swoim prywatnym życiu, walce z chorobą, teatrze, pasjach, miłości i drodze do kariery.

Anna Seniuk nie należy do pokolenia tzw. celebrytów. To skromna, ale jednocześnie wyrazista i wielka postać polskiej sceny teatralnej i filmowej.

Lektura książki dostarcza wielu szczegółów z  życia osobistego oraz zawodowego, chociaż aktorka raczej unika rozgłosu. W tym przypadku szczerze mówi nie tylko o pracy zawodowej, ale też chorobie i stosunkach rodzinnych. Anna Seniuk opowiada  na przykład z jakiej roli zrezygnowała, aby spędzić miesiąc miodowy z ukochanym mężczyzną.

Książkę czyta się z niekłamaną przyjemnością, to wspaniały czas spędzony  z ciekawą kobietą, ale przede wszystkim  niezwykłą artystką.

Z niecierpliwością czekamy na spotkanie z bohaterką książki, które to nastąpi podczas kolejnej edycji Wyspy Literackiej w Gubinie 26 sierpnia.

Dorota Zdziebło – DKK Gubin

„I tak się trudno rozstać, i tak się trudno rozstać…”

Słowa piosenki nasunęły mi się, gdy kończyłam lekturę biografii Franciszka Pieczki autorstwa Magdy Jaros. Jej tytuł – „Ty pieronie” – nawiązuje, rzecz jasna, do śląskiego pochodzenia aktora. Z prawdziwym żalem zamknęłam książkę, która była czułym spotkaniem z wybitnym aktorem, a jednocześnie niezwykłym człowiekiem.

            Autorce nie było dane spotkać się ze swoim bohaterem . Zgromadziła jednak przebogaty materiał (p. bibliografia), odbyła mnóstwo rozmów, zebrała zdjęcia.

            Przemierzyła długą drogę życia Franciszka Pieczki od urodzin 18 stycznia 1928 roku po zgon 23 września 2022 roku. To droga od niezapomnianej roli Gustlika w kultowym serialu „Czterej pancerni i pies” do kreacji Króla Leara w Teatrze Polskiego Radia. Trudno wymienić za Magdą Jaros wszystkie wybitne role Pieczki. Zagrał  w takich filmach, jak: „Matka Joanna od Aniołów”,  „Żywot Mateusza”, „Perła w Koronie”, „Ziemia Obiecana”, „Konopielka”, „Chłopi”, „Austeria”, „Quo Vadis”, „Jańcio Wodnik”, „Ranczo”. Zatrudniali Go najwybitniejsi reżyserzy: Wojciech Hass, Jerzy Kawalerowicz, Andrzej Wajda, Kazimierz Kutz, Jan Jakub Kolski, Mariusz Malec, Robert Wichrowski. Zagrał ponad dwieście ról filmowych i teatralnych.

            Zadziwiające! Magda Jaros spisała wspomnienia i opinie najznakomitszych polskich artystów filmowych i teatralnych, którzy współpracowali z Pieczką. NIKT nie dostrzegł jakiejkolwiek skazy na wizerunku Pana Franciszka. Wszyscy podkreślali kunszt aktorski, profesjonalizm, lojalność, skromność, pokorę, ciepło, życzliwość, wyrozumiałość. J. J. Kolski zaproponował, żeby dobroć mierzyć w pieczkach. Liliana Głąbczyńska-Komorowska stwierdza, że Franciszek Pieczka to „człowiek większy niż życie”. Mariusz Malec zauważa, ze to erudyta, człowiek renesansu, czysto i prawdziwie wierzący, „całkowicie wypełniony światłem”.

            Odtwórca Taga i Świętego Piotra dbał o prywatność! Nie upubliczniał szczegółów z  życia rodzinnego. Autorka biografii szanuje swojego bohatera i dlatego też zdradza nieliczne szczegóły dotyczące jego życia osobistego, np. miłość do żony, serdeczne więzi z dziećmi i wnuczętami oraz… słabość do czerwonego wina i kota.

            Ciepła jest opowieść Magdy Jaros o WYJĄTKOWYM CZŁOWIEKU! Trzeba ją koniecznie przeczytać! Do czego zachęcałyśmy grupę uczestników biorących udział w tegorocznym „Odjazdowym Bibliotekarzu” nad jeziorem Borek w Kosarzynie.

  Teresa Zajkowska – DKK Gubin