Członkinie naszego klubu nie były zachwycone książką Janusza Wiśniewskiego "Koniec samotności", nawet nie do końca zdołały ją przeczytać. Może nie była zbytnio nudna, ale opisy programowania, danych komputerowych sieci czy późniejsze składy DNA człowieka i rozwój genetyki w XXI wieku dopełniały całości. Nie wszystkie pamiętałyśmy poprzednią książkę (I część), więc bohaterowie niekoniecznie do nas przemawiają znajomymi treściami.

Niewątpliwie autor - fachowiec w wielu dziedzinach, wiedzę naukową przenosi na uczucia, odczucia i relacje między ludźmi. Próbuje pokazać m.in. jakie geny mają wpływ na potomstwo. Niezależnie od proporcji „genu nie wydłubiesz” - Kuba ewidentnie jest podobny do Jakuba (cz. 1), ale ma wiele cech matki.

Pokazana jest niemodna obecnie miłość do matki. Ogromna, piękna więź między obojgiem.

Poznajemy nowe pokolenie: Kubę i Nadię.

Kuba konfiguruje sieć, a Nadia konserwuje wnętrza, a gdzie się spotykają? W klasztorze.

Kuba to syn Ewy z pierwszego tomu. Wychowuje go mąż Ewy, który nie wie o zdradzie żony i tym, że może nie być ojcem Kuby! Kocha go bezgranicznie tylko może nie zawsze potrafi to okazać dorosłemu już synowi. Nadia - taka prostolinijna, kochająca dziewczyna burzy Kubie znane od lat wartości i spokojne życie. Zakończenie bardzo piękne i daje troszkę do myślenia, ale chyba to jeszcze nie koniec samotności! Musimy się sami przekonać!

Regina Wygiera

20 września2022 r. odbyło się kolejne spotkanie DKK przy Bibliotece Publicznej w Siedlisku. Omawialiśmy książkę Stevena Gallowaya pt.: "Wiolonczelista z Sarajewa", która porusza, wzrusza, a miejscami wstrząsa! Książka opowiada o kilkunastu dniach z  życia mieszkańców oblężonego Sarajewa, właściwie gnębionych przez swoich rodaków stojących po dwóch stronach miasta i strzelających do siebie nawzajem. Poznajemy Dragana- pracownika piekarni, który swój przydział na chleb oddaje potrzebującym, Kenana- wędrującego po wodę co kilka dni dla swojej rodziny wśród ostrzału ulicy i „wścibskiej” sąsiadki. Młoda studentka, zmanipulowana przez wojskowych, zostaje snajperem i ma ochraniać tytułowego wiolonczelistę grającego swoją muzykę na środku głównej ulicy miasta, aby upamiętnić 22 zabitych mieszkańców, od których zaczęła się ta „ich” wojna. Mówi się, że muzyka łagodzi obyczaje i coś w tym jest… Można też dodać, że przywraca godność i daje nadzieję na lepsze jutro tym, którzy dawno ją stracili. Wojna sama w sobie jest okropieństwem i czymś, czego nie powinniśmy doświadczać.

Książka godna polecenia, tym bardziej że wszystko to działo się stosunkowo niedawno, a teraz mamy znów straszne przykłady z pobliskiej nam Ukrainy, chociaż po Holocauscie powinni ludzie powiedzieć już „nigdy więcej”…

                                                                              Regina Wygiera

„Gorzko, gorzko” Joanny Bator to dla naszych klubowiczek ciężka historia. Czytając powieść o życiu czterech kobiet z jednej rodziny na tle burzliwej historii w przeciągu ostatniego stulecia, ciężko zrozumieć chociażby postępowanie ojca małej dziewczynki. Pozbawiona matki, musi ciężko pracować w masarni, rzeźni ojca, którego kochanki doprowadzają do konfliktów. Opisy różnych części truchła zwierzęcego i procesów przetwarzania ich na smaczne kąski dla mieszkańców okolicznych miejscowości - zwłaszcza bogatych Żydów czy kuracjuszy Szczawna Zdroju - stanowią dla naszych czytelniczek drastyczną barierę do przebrnięcia całej zagmatwanej historii. 

Główne bohaterki: Berta, Barbara, Violetta i Kalina ośmielają się marzyć i dążyć do miłości. Ciężko pracują i spotykają nie takich mężczyzn, o jakich marzyły. Mierzą się jednak ze swym losem i biorą życie za bary. Prababka, babka, matka i córka dążą do wolności, zmagają się z trudami samotnego macierzyństwa, które nie gwarantuje pełnego sukcesu wychowawczego.

Losy kobiet z rodu poznajemy dzięki Kalinie. Odkrywa je przed nami z intencją jak najwierniejszego przekazu, choć sama nie wyciąga wniosków z niepowodzeń swoich poprzedniczek. Książka ocieka niechęcią do mężczyzn, obwinia się ich o wszelkie zło na świecie.

Autorka mocno szokuje, używając ciętego, ostrego języka, który może trochę zniesmaczyć czytelnika. Gorzka historia, jak w tytule. Polecamy wyrobionym odbiorcom, ciekawym nowych odkryć literackich i doświadczeń językowych!

Regina Wygiera

Ostatnie spotkanie naszego klubu DKK przy Bibliotece Publicznej w Siedlisku przebiegało dość burzliwie, a to za sprawą książki Beatrice Colin "Zdobyć to co tak ulotne”. Po pierwsze: jak wyjaśnić sam tytuł książki? Które to fragmenty mówią o tym "czymś  ulotnym"? Nie znalazłyśmy nic konkretnego, chociaż: może to budowa wieży Eiffla, spotkania i lot balonem, może poszukiwanie miłości przez głównych bohaterów- Cait, Emila, Jamiego, Alice w wielkim mieście Paryżu w czasach belle epoque, gdzie styka się bogactwo z biedotą, nowoczesność z zacofaniem? Wielka sztuka wchodzi na salony arystokracji, gdzie panuje zakłamanie, narkomania i wiele innych destrukcyjnych zachowań. Przechadzamy się po ulicach starego Paryża, poznajemy pracownie malarskie na Montparnasie, style i prace znanych malarzy, sposób i techniki malarskie. Ciekawe doświadczenie dla czytających tę powieść. Po drugie: trochę nudziło klubowiczki czytanie o sytuacjach polityczno-gospodarczych w tamtych czasach, o szczegółowo opisanej budowie  sławnej wieży czy Kanału Pamamskiego. Jednak jest to powieść o relacjach międzyludzkich, czy młodziutka Alice znajdzie bogatego męża, czy Cait spotkać się na „dłużej” z Emilem?  Zakończenie tez jest zaskakujące! Zapraszamy do lektury!

Regina Wygiera